محسن رضوی
متولد ۱۵ تیر ۱۳۰۵ در سریش‌آباد، کردستان
در تاریخ ٢٣اسفند ۱۳۶۲ در تهران به دار آویخته شد
محسن رضوی در یک خانوادۀ بهائی متولد شد. کودکی را در قروه، نزدیک همدان گذراند و مدرسه ابتدائی را در آنجا به اتمام رساند. در سال ۱۳۳۵ ازدواج کرد و در تهران دست به چند کار مختلف زد تا اینکه بالاخره به عنوان کارمند دولت استخدام شد. در سال ۱۳۴۳ به ده ازگل در حومۀ تهران رفت و برای ترویج آئین بهائی دو سال در آنجا ماند تا تشکیل محفل روحانی محلی[۱] سپس به تهران بازگشت. در سال ۱۳۵۱ در سرآسیاب و سپس در افسریه ساکن شد. در هر دو محل عضو محفل روحانی محلی بود. در سال ۱۳۵۸ به تهران‌پارس نقل مکان کرد.
در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۶۲ در خانه‌اش بازداشت شد. ١٣ روز در زندان اوین بود و سپس به زندان گوهردشت منتقل شد. چهار ماه و نیم در حبس انفرادی بود و در اوایل شهریور به زندان اوین رفت. در زندان به شدت شکنجه شد. در ٢٣ اسفند ۱۳۶۲ به یکی از بستگانش اطلاع دادند که در روز ۱۴ اسفندماه ۱۳۶۲ به دار آویخته شده است. جسد او را به خانواده‌اش تحویل ندادند و احتمالاً مأمورین دولتی او را به خاک سپردند.
(این معرفی کوتاه بر مبنای اطلاعاتی که در دسترس ما بوده تهیه شده است. اگر به نکته‌ای برخوردید که دقیق نیست و یا اطلاع مهمی ناگفته مانده است، لطفاً به نشانی ایمیل در صفحه تماس با ما بفرستید.)
[۱] محفل روحانی محلی: هیئتی متشکل از نه نفر که سالانه با رأی بهائیان بزرگسال در هر شهر یا روستا انتخاب می‌شود و مسئول رسیدگی به امور جاری جامعه بهائی در آن محل است.