بهیه نادری
متولد ١٢٩٧در کاشان
در تاریخ ٣٠ مرداد ۱۳۵۹ در تهران ربوده و ناپدید شد
بهیه نادری در یک خانوادۀ بهائی به دنیا آمد. دورۀ دبستان را در مدرسۀ بهائی کاشان و دو سال از دورۀ متوسطه را در تهران گذراند. بعد از آنکه همه مدارس بهائی ایران به دستور حکومت وقت تعطیل شد، با معلم خصوصی تحصیل کرد و دیپلم گرفت. همزمان در یک دورۀ منشیگری هم کارآموزی می‌کرد. در سال ۱۳۱۵ ازدواج کرد. برای ترویج آئین بهائی، سالیان طولانی با خانواده‌اش در شهرهای مختلف ایران زندگی می‌کردند. در سال ١٣٣٢ به عضویت در محفل روحانی محلی[۱] تهران و در سال ١٣٣٧ در محفل روحانی ملی[۲] ایران انتخاب شد ۱۴ سال به این وظیفه ادامه داد. در سال ۱۳۵۱ دوباره به عضویت محفل روحانی تهران و در سال ۱۳۵۸ باز به عضویت محفل روحانی ملی ایران انتخاب شد.
در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۹ محفل روحانی ملی جلسۀ مشترکی با اعضای هیئت معاونت[۳]، یوسف عباسیان میلانی و حشمت‌الله روحانی برای مشورت درباره وضعیت بهائیان زندانی در یزد و همدان داشتند. در حدود ساعت چهار بعدازظهر، عده‌ای پاسدار به جلسه حمله کردند. بهیه نادری و دیگر اعضای محفل روحانی ملی- هوشنگ محمودی، عبدالحسین تسلیمی، حسین نجی، منوهر قائم مقامی، عطاءالله مقربی، یوسف قدیمی، کامبیز صادق زاده، ابراهیم رحمانی و دو عضو هیئت معاونت را با خود بردند. بعد از آن هیچ نشانی از آنان به دست نیامد.
(این معرفی کوتاه بر مبنای اطلاعاتی که در دسترس ما بوده تهیه شده است. اگر به نکته‌ای برخوردید که دقیق نیست و یا اطلاع مهمی ناگفته مانده است، لطفاً به نشانی ایمیل در صفحه تماس با ما بفرستید.)
[۱] محفل روحانی محلی: هیئتی متشکل از نه نفر که سالانه با رأی بهائیان بزرگسال در هر شهر یا روستا انتخاب می‌شود و مسئول رسیدگی به امور جاری جامعه بهائی در آن محل است.
[۲] محفل روحانی ملی: هیئتی متشکل از نه نفر که سالانه با رأی بهائیان بزرگسال در هر کشور انتخاب می‌شود و مسئول رسیدگی به امور جاری جامعه بهائی در آن کشور است.
[۳] هیئت معاونت: افرادی که با تصمیم هیئت مشاورین قاره‌ای برای دوره‌ای پنج‌ساله انتصاب می‌شوند و در حیطه فعالیتشان که معمولاً شامل نواحی کوچک‌تر در یک کشور است، به تشویق افراد و تحکیم جوامع بهائی می‌کوشند. معاونین در ارتباط با محافل روحانی محلی نقش مشورتی دارند.